എന്റെ വാത്സല്യം
നിന്റെ നെറുക തുവർത്തിയ
ഒരു പരുക്കൻ വിരൽസ്പർശം
ചൂടാതെ പോയത്
ഒരു പൂക്കാലം മുഴുവൻ
എന്റെ വാത്സല്യം
നിന്റെ കൈമുറിവിൽ നീറിയ
ടിഞ്ചർ അയഡിൻ
മറന്നുപോയത്
ഒരു കാട്ടരുവിയോളം
കുപ്പിവളകൾ
എന്റെ വാത്സല്യം
നിന്റെ പാവാടക്കീറു തുന്നിയ
സൂചിയുടെ കൂർപ്പ്
കാണിക്കാൻ വിട്ടത്
ഒരാകാശം നിറയെ നിറങ്ങൾ
ഇപ്പോൾ
ഒരു കർക്കിടകത്തോളം കരച്ചിലായി
നീ നിന്നു പെയ്യുമ്പോൾ
കുടയന്വേഷിച്ച്
പരിഭ്രമിക്കുന്നതും
എന്റെ വിഡ്ഢിയായ വാത്സല്യം..!
photoyum kavithayum koluthivalikkunnathayittundu..
ReplyDeleteനന്നായിട്ടുണ്ട്
ReplyDeleteനന്നായിട്ടുണ്ട്,
ReplyDeleteHullല്‍ കുറിച്ചിട്ട വരികളില്‍ നിന്നുയരുന്നത് സ്നേഹത്തിന്റെ നിശ്വാസം.